εταιρικά νέα για Raphael Santi, ο νεώτερος των «τριών ηρώων της μετα-αναγέννησης»

Raphael Santi, ο νεώτερος των «τριών ηρώων της μετα-αναγέννησης»

Ο Raphael Santi (Raffaello Sanzio DA Ούρμπινο, πλήρες όνομα Raffaello Sanzio DA Ούρμπινο, στις 28 Μαρτίου 1483 ή στις 6 Απριλίου - 6 Απριλίου 1520), συχνά γνωστός ως Raphael (Raphael), ένας διάσημος ιταλικός ζωγράφος, είναι επίσης ο νεώτερος των «τριών ηρώων της μετα-αναγέννησης», αντιπροσωπεύοντας την πυραμίδα αυτού που ένας καλλιτέχνης στην αναγέννηση μπόρεσε να επιτύχει στη σταδιοδρομία ιδανικής ομορφιάς του.

Το τεμπεραμέντο του είναι ειρηνικό και καθαρισμένο, και έχει δημιουργήσει έναν μεγάλο αριθμό αγαλμάτων Madonna, οι εργασίες του ενσωματώνουν πλήρως την ηρεμία, την αρμονία, την αρμονία, τη συμμετρία, και την τέλεια και ήρεμη διαταγή.

Χαρακτηριστικά γνωρίσματα δημιουργιών

Ο Raphael επηρεάστηκε από το μαλακό και λεπτό ύφος ζωγραφικής του πατέρα του και το σχολείο του Ούρμπινο δεδομένου ότι ήταν παιδί, και άρχισε έναν αρχικό δρόμο. Πριν από την ηλικία 25, ένας μεγάλος αριθμός αγαλμάτων του Madonna δημιουργήθηκε, και για το λόγο αυτό, έγινε διάσημος σε όλο τον κόσμο. Το Madonnas στις εργασίες του δεν είναι ούτε οι πικρές εικόνες του παρελθόντος, ούτε είναι διαφορετικές από το Βοημίας Madonnas του ενετικού σχολείου. Είναι οι εικόνες των γαλήνιων και ενάρετων γυναικών, ακριβώς όπως τις μητέρες στον κόσμο, πλήρη της θερμής ανθρωπότητας. Το 1504 ήρθε στη Φλωρεντία και έμαθε την τεχνική του Leonardo Da Vinci γνωστή ως «καπνός», διαμορφώνοντας ένα νέο ύφος.

Η εργασία του Raphael εξηγεί την ηρεμία, την αρμονία, την αρμονία, τη συμμετρία, και μια τέλεια και γαλήνια διαταγή - υπό αυτή την έννοια, η εργασία του μπορεί πράγματι να κληθεί «πυραμίδα του ανθρωπιστή και του κόσμου αναγέννησης» (Giuliano Briganti, 1988).

Εκτίμηση των εργασιών

Από το 1504 ως το 1508, τα διασημότερα έργα ζωγραφικής του Raphael της Virgin περιλαμβάνουν: «Η Virgin του μεγάλου δούκα», «η Virgin στη χλόη», «η Virgin στον κήπο» και ούτω καθεξής. «Η Virgin στον κήπο» είναι το καλύτερο. Αν και είναι μια θρησκευτική ζωγραφική, είναι πλήρες της ευτυχίας και της ομορφιάς στον κόσμο. Η Virgin κάθεται λοξά, προσέχοντας άνω των δύο εύθυμων παιδιών, κάποιο είναι ο Ιησούς και άλλο είναι ο John ο βαπτιστικός. Οι γραμμές της εικόνας είναι μαλακές, η απόμακρη άποψη είναι όμορφη, και η άποψη κινηματογραφήσεων σε πρώτο πλάνο είναι πλήρης των λουλουδιών υπάρχουν μερικά ελαφριά άσπρα σύννεφα στον ουρανό, απεικονίζοντας μαλακό shimmer. Η αγάπη και το τοπίο είναι πλούσιες σε ποίηση.

Από το 1508 ως το 1520, η καλλιτεχνική δημιουργικότητα του Raphael έφθασε στην αιχμή της. Η πρώτη αίθουσα Βατικάνου του χρωματίστηκε σύμφωνα με τα ποιήματα του ποιητή de Λα Hinjadur. Αν και αυτές οι νωπογραφίες όπως «η διαμάχη των μυστηρίων», «του σχολείου της Αθήνας», «βουνού Parnassus» και «τριών αρετών» σχεδιάζονται για εξυπηρετημένος από τον ιερό δείτε, αλλά ο Raphael την έκανε deftly να ενσωματώσει τις ιδέες ανθρωπιστών του. Ο Raphael προετοίμασε τέσσερις νωπογραφίες για το δεύτερο δωμάτιο του παλατιού Βατικάνου, βασισμένο στα ποιήματα του della Eliodoro ποιητών: «Heliodoro αποβάλλεται από το ναό», «η μάζα σε Polsina» και τη «διασωθείσα ο Peter» φυλακή» και «τον παπά συναντά Attila», το θέμα αυτής της ομάδας έργων ζωγραφικής είναι να γιορτάσει τη δύναμη του παπά και της νίκης του. Μεταξύ τους, ο Peter διασώθηκε από τη φυλακή είναι η διέγερση. Ο καλλιτέχνης περιέγραψε το πνεύμα, την ανδρεία και τις νευρικές και συγκλονίζοντας λεπτομέρειες της διάσωσης του αγγέλου του Peter από τη φυλακή με τις ζωηρές πλοκές και τις θαυμάσιες δεξιότητες, η οποία εγκωμιάστηκε από τους ανθρώπους. Ο Raphael δημιούργησε το mural «συναγερμό πυρκαγιάς στο παλάτι Borch» για την τρίτη αίθουσα του παλατιού Βατικάνου. Επρόκειτο αρχικά να προωθήσει το θαύμα του παπά Leo IV προσευχή για να αποβάλει την πυρκαγιά, αλλά εδώ τραγούδησε τον έπαινο της ιταλικής δύναμης εργαζομένων που στηρίζονται μόνοι τους κτύπησε την πυρκαγιά. Τα διασημότερα πορτρέτα του Raphael κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου είναι «παπάς Julius ΙΙ» και «παπάς Leo Χ». Ο Julius ΙΙ απεικονίζεται ως ισχυρογνώμουσα και βίαια εικόνα, ενώ ο Leo Χ Shi απεικονίζεται ως απαίσιο και careerist πονηριών. Επιπλέον, όπως «το πορτρέτο βασικού Torifolizio», «το πορτρέτο Cascilion», «το πορτρέτο της Giovanna Darragona», τα κ.λπ., είναι οι σημαντικότερες εργασίες του Raphael σε αυτήν την περίοδο, και είναι καλός στην έκφραση των χαρακτηριστικών των χαρακτήρων. και συμπεριφορά. Εντούτοις, η καλύτερη ικανότητα του καλλιτέχνη είναι ακόμα καλή στην έκφραση της θηλυκής ομορφιάς, όπως «η Johanna της Αραγονίας» και «Dona Villata». Το πρώτο χρησιμοποιεί το φούξια βελούδο και τους σκοτεινούς καφετιούς τόνους για να εκφράσει την ευγενή θέση των χαρακτήρων, ενώ το τελευταίο χρησιμοποιεί τους χρυσούς τόνους για να περιγράψει την τρυφερότητα των μυών και τη διαφάνεια του πέπλου.

Τα διασημότερα αγάλματα της Virgin στην πιό πρόσφατη περίοδο Raphael είναι «η Virgin στην προεδρία» και «το Sistine Virgin». «Στο Madonna στην προεδρία», ο Raphael χρησιμοποιεί τις κοινές σκηνές οικογενειακής χαράς στον κόσμο για να περιγράψει τη βαθιά οικογενειακή χαρά της αγάπης μητέρων και παιδιών μεταξύ της Virgin και του παιδιού. «Στο Sistine Madonna», ο Raphael υιοθέτησε μια σειρά νέων εκφραστικών τεχνικών με έναν αντι-παραδοσιακό τρόπο, που επιτρέπει στους ανθρώπους για να προσέξει τη Virgin από την άποψη της μετακίνησης και το συναίσθημα της μετακίνησης. Με μια αίσθηση της μετακίνησης και της μελωδία-όπως μετακίνησης, αυτό το αριστούργημα θεωρείται ιδιαίτερα όπως συγκρίσιμο με τη Mona Lisa, και είναι ένας σπάνιος θησαυρός στο θησαυροφυλάκιο του ανθρώπινων πολιτισμού και του άρθρου.

Στη μικρή ζωή του, ο Raphael δημιούργησε περισσότερες από 300 εργασίες. Η τέχνη του θεωρείται ως «κλασσική τέχνη» από τις πιό πρόσφατες γενεές, και οι εργασίες του θεωρούνται ως «δημιουργικά πρότυπα» και απολαμβάνουν μια υψηλή φήμη.

Επιρροή χαρακτήρα

Τα έργα ζωγραφικής του Raphael εξουσιάζονται από την εικόνα της Virgin, έτσι οι άνθρωποι είναι εξοικειωμένοι να συνδέσουν το Raphael με τη λεπτή και εύπλαστη εικόνα της Virgin [132]. Απολαμβάνει τη μέγιστη τιμή ως ζωγράφο δικαστηρίων του παπά Βατικανό. Είναι επίσης γνωστός ως τρεις κύριοι της ιταλικής αναγέννησης μαζί με το Leonardo Da Vinci και Michelangelo. Για αιώνες, έχει εγκωμιαστεί ως μέγιστος ζωγράφος μεγαλοφυίας. Από τα βλέμματα από το, ο Raphael ήταν τυφλός, unstrained ποιητής, ζωγράφος, και ένα υπεράνθρωπο ταλέντο με την ευκινησία. Ηπεικόνισε τα καλλιτεχνικά ιδανικά της αναγέννησης Neoplatonism σαν ήταν εύκολο να απεικονίσει.

Η μεγάλη συμβολή του Raphael στην ιταλική τέχνη αναγέννησης στην ιστορία της τέχνης είναι ένα ιστορικό γεγονός που κανένας δεν μπορεί να αρνηθεί. Αν και ο Raphael δεν είναι τόσο καλός όσο ο Ντα Βίντσι από την άποψη του καλλιτεχνικού επιτεύγματος από την άποψη της νοημοσύνης και της δημιουργικότητας από την άποψη του ύφους και του ύφους, δεν είναι τόσο καλός όσο Michelangelo από την άποψη του χρώματος και της ευαισθησίας, δεν είναι τόσο καλός όσο το ενετικό σχολείο, αλλά μπορεί να δώσει το πλήρες παιχνίδι στην περιεκτική καλλιτεχνική μεγαλοφυία του επέτρεψε σε τον για να δημιουργήσει μερικά από τα λαμπρότερα καλλιτεχνικά επιτεύγματα της αναγέννησης. Ο Raphael απορρόφησε την ουσία των μορφών ζωγραφικής και των τεχνικών της προηγούμενης γενεάς των κυρίων τέχνης πολύ νωρίς, και ενοποίησε έπειτα αυτές τις ουσίες στην πραγματική δημιουργία του, και εστίασε στην απόδοση της ιδανικής ομορφιάς του κόσμου, ο οποίος περιέγραψε συγκεκριμένα την εποχή αναγέννησης. Η τέχνη συμφιλιώνει το πνεύμα, κάνοντας τον έναν ευγενή και ώριμο κύριο τέχνης ανθρωπιστών. Αυτή η αρμονία της εξιδανικευμένης ομορφιάς είναι το πνεύμα του άρθρου του Raphael.

Ο Raphael αγκαλίασε το καλλιτεχνικό ιδανικό Neoplatonism, και με τις καθαρισμένες δεξιότητες ζωγραφικής του, έφερε τον ανθρωπισμό της αναγέννησης στο άκρο. Αν και δεν υπάρχουν πολλές εργασίες που αφήνονται από τον, η λαμπρότητα των εργασιών του θα έχει την εκτεταμένη επιρροή στις πιό πρόσφατες γενεές. Ο Raphael εξήγαγε τις θρεπτικές ουσίες από τις τεχνικές της προηγούμενης γενεάς των κυρίων τέχνης, και μετασχημάτισε σε μια μαλακή, στρογγυλή και πλήρη αρμονική ομορφιά. Οι εργασίες σειράς Madonna του είναι σπάνια αριστουργήματα στην ιστορία του άρθρου. Με μια κοσμική προσέγγιση, ο Raphael απεικονίζει τα παραδοσιακά θρησκευτικά θέματα δεδομένου ότι η ιδανική ομορφιά στη πραγματική ζωή, εγκωμιάζει τη γραμμική λαμπρότητα των συνηθισμένων ανθρώπινων οντων, και είναι πλήρης της ευτυχίας και της χαράς, η οποία απεικονίζει περαιτέρω την ανθρωπιστική σκέψη του. Η τέχνη του Raphael, γνωστή ως «classicism» από τις πιό πρόσφατες γενεές, όχι μόνο ενέπνευσε το μπαρόκ ύφος, αλλά και είχε μια βαθιά επιρροή στο κλασσικό σχολείο στο 17ο αιώνα Γαλλία. Από την προοπτική της ιστορίας τέχνης, ο Raphael είναι όχι μόνο ζωγράφος της αναγέννησης, αλλά και άνοιξε ένα νέο παράθυρο των δημιουργικών μεθόδων για τις πιό πρόσφατες γενεές.